کد مطلب:95565 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

خطبه 068-سرزنش یاران












[صفحه 131]

در خدمت اصحاب اما ای یاران، شما پیمان شكنی و سستی را شیوه كار خود ساخته اید و من بسیار شكیبایی نمودم و شما چنان بی حال و بی تفاوت شده اید كه هر بار لشگری به جانب شما حمله ور شود بجای مقابله با دشمن در خانه های خو می خزید و در را از ترس به روی خود می بندید. به خدای بزرگ قسم كسی كه دست یاری و كمك بسوی شما دراز نماید شرمنده و سرافكنده خواهد شد. و كسی كه شما را بسان تیری بسوی دشمن اندازد، از تیری شكسته و كمانی زه گسسته بهره گرفته است. به خدای بزرگ سوگند كه شما در میدانهای جنگ ناپیدائید و در خانه های خود به آسودگی لمیده اید. من به راز دلتان و اندیشه هایتان آگاهم. ولی در صلاح خود نمی دانم كه جانم را در راه تربیت و تقویت شما بگذارم و آخرت خود را برای دنیای شما ضایع سازم. خداوند شما مردم سست عهد و پیمان و فرومایه را سیاه بخت و تیره روز گرداند چرا كه به اندیشه ای باطل مهر می ورزید و به حقیقت هستی تمایل ندارید شما با این سستی حق را باطل می كنید.


صفحه 131.